otrzymuje od władz państwowych odmowę zorganizowania procesji Bożego Ciała z Katedry na Rynek Główny w Krakowie; pisze telegram do przew. Prezydium Rady Narodowej z prośbą o zmianę decyzji;

przemawia podczas dwudniowych obchodów 150-lecia diecezji sandomierskiej;

przewodniczy pielgrzymce mężczyzn i młodzieży męskiej do sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej; podobnie w 1978;

podczas spotkania Komisji Episkopatu Polski ds. Apostolstwa Świeckich przedstawia „Raport o stanie apostolstwa świeckich w Polsce” i zgłasza potrzebę powołania Zespołu ds. kultury;

w katedrze na Wawelu zamyka Synod Archidiecezji Krakowskiej, celebruje mszę św. po raz pierwszy według formularza o bł. Jadwidze Królowej; na Skałce spotyka się ze studentami; odwiedza Nowy Targ;

podczas spotkania z przedstawicielami Międzynarodowej Federacji Związków Zawodowych Metalowców skupiającą ok. 14 mln robotników z 70 krajów mówi, że „Związki zawodowe pracowników są koniecznym elementem życia społecznego”;

na początek 3. podróży apostolskiej po Polsce (35. zagranicznej) modli się przy grobie kard. Stefana Wyszyńskiego w katedrze św. Jana w Warszawie; w siedzibie prymasa polski spotyka się z przedstawicielami Kościołów chrześcijańskich zrzeszonych w Polskiej Radzie Ekumenicznej;

podczas podróży apostolskiej po Skandynawii w Sztokholmie nawiedza katedrę św. Eryka i celebruje mszę św. na stadionie Globo;

w Warszawie z okazji 200. rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja 1791, modli się przy grobie kard. Stefana Wyszyńskiego w katedrze św. Jana, święci prezydencką kaplicę w Belwederze; nawiedza katedrę polową Wojska Polskiego, spotyka się z twórcami kultury;

podczas podróży apostolskiej po Afryce w Angolii odwiedza m.in. Mbanza-Kongo – najstarsze centrum ewangelizacji Afryki, gdzie święci kamień węgielny pod budowę katedry i odwiedza ubogą rodzinę afrykańską w jej domu;

na krakowskich Błoniach kanonizuje Królową Jadwigę (1374-1399), w kolegiacie Akademickiej św. Anny spotyka się z rektorami wyższych uczelni w Polsce z okazji 600. rocznica utworzenia Wydziału Teologicznego i Uniwersytetu Jagiellońskiego;

w Ełku celebruje mszę św. dla pielgrzymów z Litwy, Białorusi i Rosji; w Wigrach odpoczywa w pokamedulskim klasztorze, pływa statkiem po jeziorze Wigry;

w Rijece nawiedza sanktuarium Matki Bożej Królowej Adriatyku na wzgórzu Trsat, zwane chorwackim Nazaretem;

pisze telegram kondolencyjny po śmierci prezydenta USA, Ronalda Reagana. /mj

po wymianie korespondencji z władzami państwowymi wydaje komunikat w sprawie procesji Bożego Ciała, która w Krakowie od 1945 r. musiała ograniczać się do samego tylko wzgórza wawelskiego;

przy okazji wizyty matki generalnej zgromadzenia sióstr szarytek w ich klasztorze w Krakowie mówi o znaczeniu języka ojczystego w liturgii; uczestniczy w uroczystościach millenijnych w Łodzi;

po raz pierwszy od 1945 r. wyprowadza procesję Bożego Ciała poza mury Wawelu – do ul. Poselskiej;

w bazylice ojców jezuitów w Krakowie przewodniczy uroczystościom 100-lecia Wydawnictwa Apostolstwa Modlitwy;

w Skarżysku Kamiennej uczestniczy w zakończeniu peregrynacji obrazu Matki Bożej w diecezji sandomierskiej i jej inauguracji w Kielcach;

po raz pierwszy celebruje mszę św. na krakowskich Błoniach nazwaną potem – „Bierzmowaniem dziejów”; koronuje też obraz Matki Bożej z Makowa Podhalańskiego; podczas oficjalnego pożegnania na lotnisku w Balicach mówi m.in.: „Całuję ziemię, z którą nigdy nie może rozstać się moje serce”;

udaje się w 2. pielgrzymkę do Brazylii i Argentyny podczas technicznego postoju samolotu na lotnisku w Rio de Janeiro spotyka się tam z tysiącami Brazylijczyków;

powołuje abp Jerzego Strobę w skład komisji do opracowania katechizmu nauki katolickiej;

w Tarnowie święci 126 kamieni węgielnych pod budowę nowych kościołów i Dom Rzemiosła w Wadowicach; beatyfikuje Karolinę Kózkównę (1898-1914); a na krakowskich Błoniach ofiaruje złotą różę Matce Bożej z Kalwarii Zebrzydowskiej i ponownie koronuje obraz Matki Bożej Myślenickiej;

na zakończenie podróży apostolskiej po Skandynawii w Vadstena (Szwecja) celebruje mszę św. dla młodzieży z pięciu krajów skandynawskich, odwiedza sanktuarium św. Brygidy;

w Krośnie kanonizuje Jana z Dukli (1414-1484), brata mniejszego bernardyna, patrona Lwowa; na zakończenie pielgrzymki do Ojczyzny na lotnisku w Balicach zachęca do budowania Polski i Europy „wiernej swym korzeniom”;

w Siedlcach celebruje mszę św. dla 500 tys. wiernych przybyłych m.in. z Białorusi, Litwy, Ukrainy i Rosji oraz prawosławnych z diecezji lwowskiej i przemyskiej; w Drohiczynie przewodniczy nabożeństwu ekumenicznemu z udziałem przedstawicieli różnych wyznań chrześcijańskich i środowisk muzułmańskich;

po raz ostatni przewodniczy procesji Bożego Ciała w Rzymie. /mj