Cennik biletów Rezerwacja biletów Informacja telefoniczna

Informacja telefoniczna

Od poniedziałku do piątku od 8:00 do 16:00 pod numerami telefonów:

+48 33 823 35 65 oraz +48 33 823 26 62

Zachęcamy do zakupu biletów on-line

https://domjp2.pl/bilety/

Uwaga! Liczba biletów jest ograniczona. Z uwagi na duże zainteresowanie rekomendujemy wcześniejszy zakup biletów. W przypadku grup zorganizowanych możliwa jest wstępna telefoniczna rezerwacja biletów: +48 33 823 35 65 oraz +48 33 823 26 62

__________________

Ekspozycja

Nasze Muzeum

Nowa ekspozycja stała w przebudowanym Domu Rodzinnym Jana Pawła II to nowoczesna, multimedialna wystawa narracyjna, która nie tylko pozwala poznać lub odkryć na nowo życie, działalność i nauczanie Człowieka, który zmienił oblicze współczesnego świata, ale też zabiera zwiedzających w podróż w czasie, dotykając najnowszej historii Polski. Jej autorami są Barbara i Jarosław Kłaputowie z pracowni Kłaput Project.  Zaprasza do swego rodzaju spotkania z naszym ukochanym Ojcem Świętym. Prezentowana tu postać Jana Pawła II to nie kolejny Jego pomnik, ale to człowiek z krwi i kości.

widok muzeum z makietą dla osób z dysfunkcją wzroku umieszczoną przed budynkiem

 

Około 1 200 metrów kwadratowych powierzchni wystawienniczej na czterech kondygnacjach budynku podzielono na szesnaście stref, które prowadzą śladami życia Karola Wojtyły – Jana Pawła II. Najważniejszą strefą – sercem Muzeum – jest Mieszkanie Wojtyłów, w którym Karol przyszedł na świat i przeżył 18 lat.

Muzeum zostało podzielone na strefy:

Mała Ojczyzna

Wadowice

Jest to strefa poświęcona młodzieńczym latom Karola Wojtyły – korzeniom Jego osobowości i duchowości. Pokazuje Wadowice lat 20. i 30. XX wieku – tak jak zapamiętał je przyszły papież – pełne bogactwa kultury i duchowości. Na trzech wielkich podświetlonych panelach multimedialnych pokazano najważniejsze momenty życia Karola Wojtyły z wadowickiego okresu. Są tam fotografie jego rodziny, kolegów i przyjaciół, a także osób, zasłużonych dla Wadowic. W oddzielnych gablotach można zobaczyć wyjątkowe pamiątki m.in. świadectwo dojrzałości Karola Wojtyły, jego własnoręcznie napisany życiorys oraz pamiętnik Danuty Pukłówny z wpisem Karola Wojtyły z 25 maja 1938 roku. Duży stół multimedialny zawiera plan miasta, na którym zaznaczono miejsca (opisy, zdjęcia), które Ojciec Święty wymienił w pamiętnym przemówieniu z czerwca 1999 r. Jedna ze ścian poświęcona jest historii Wadowic okresu międzywojennego.

 

Sklep Bałamutha

Wadowice Karola Wojtyły to świat dwóch przenikających się kultur i religii, stąd w Małej Ojczyźnie ekspozycja poświęcona wadowickim Żydom, którzy przed wojną stanowili ok. 20 proc. mieszkańców miasta. W sali zaprojektowanej jako przedwojenny sklep Chiela Bałamutha, który był właścicielem kamienicy i wynajął mieszkanie Wojtyłom, zgromadzono liczne fotografie, m.in. Jerzego Klugera, z którym Karol Wojtyła przyjaźnił się od czasów szkolnych do końca życia, oraz pamiątki po Żydach z Wadowic. W tym miejscu znajduje się także mur symbolizujący jerozolimską Ścianę Płaczu, przy której w 2000 roku modlił się Jan Paweł II oraz multimedialna prezentacja z wizyty Papieża w rzymskiej synagodze (1984).

 

Karmel i Kalwaria Zebrzydowska

W tej części wystawy można zobaczyć eksponaty i fotografie związane z dwoma ważnymi dla duchowości przyszłego Papieża miejscami. Pierwszym z nich jest wadowicki Karmel, czyli klasztor oo. karmelitów na Górce. Tam Karol przyjął swój pierwszy szkaplerz, który teraz jest jednym z najcenniejszych eksponatów Muzeum. To także tu ma początek fascynacja karmelitańską duchowością, co znalazło wyraz w pracy magisterskiej i doktorskiej Karola Wojtyły. Drugim miejscem, którego nie mogło zabraknąć jest sanktuarium Matki Bożej w Kalwarii Zebrzydowskiej. Udał się tam po raz pierwszy prawdopodobnie w 1930 roku, a potem wracał tam jako ksiądz, biskup i papież.

 

Góralski baca

Karol Wojtyła wychował się u podnóża Beskidu Małego, od najmłodszych lat wędrował po pobliskich górach. Z górami związany był przez całe życie. Nic więc dziwnego, że nazwał siebie człowiekiem gór. Zawsze był blisko natury, zachwycał się jej pięknem i potęgą, co niejednokrotnie znajdowało wyraz w jego poezji. W tej części ekspozycji znajduje się sprzęt narciarski Karola Wojtyły, również ten z czasów pontyfikatu. Tu można też obejrzeć unikatowe prywatne zdjęcia filmowe z otoczonych tajemnicą wypraw Papieża. Z tego miejsca idąc schodami w górę, można oglądać fotografie i eksponaty związane z górskimi wyprawami Karola Wojtyły, np. wełniane podkolanówki, trampki czy pojemnik na wodę.

Mieszkanie Wojtyłów

Od 1919 do 1938 Wojtyłowie mieszkali na piętrze domu przy ul. Kościelnej 7 (dawniej Rynek 2, mieszkania 4). W kamienicy mieścił się wtedy sklep Chiela Bałamutha oraz inne sklepy i zakłady rzemieślnicze, tworząc swego rodzaju dom towarowy. Mieszkanie Wojtyłów składało się z trzech pomieszczeń w amfiladzie: kuchni, sypialni i salonu. Z dziedzińca krętymi schodami wchodziło się na balkon, z którego bezpośrednio można było wejść do kuchni – dziś wejście to jest przeszklone, a z uwagi na organizację zwiedzania do mieszkania wchodzi się przez salon.

Mieszkanie Wojtyłów urządzone było po mieszczańsku. Dziś można je oglądać odtworzone na podstawie wspomnień sąsiadów i kolegów Karola Wojtyły. Wyposażono je w meble z epoki i zachowane oryginalne przedmioty należące do Wojtyłów, m.in. haftowane przez Emilię Wojtyłową serwetki, jej torebkę oraz złoty wisiorek, a także część rodzinnej zastawy stołowej i fotografie z rodzinnego albumu.

W sypialni 18 maja 1920 roku około 17.00 przyszedł na świat przyszły Papież. To miejsce stało się głównym pomieszczeniem w domu po śmierci Emilii Wojtyłowej, kiedy mały Karol został w mieszkaniu sam z ojcem. Oprócz dwóch łóżek, na których spali ojciec z synem znajdował się tam także klęcznik, na którym – jak wspominał Jan Paweł II – modlił się nocami jego ojciec.

Przez okno kuchni, Karol widział na ścianie kościoła parafialnego zegar słoneczny z napisem Czas ucieka, wieczność czeka. W kuchni zobaczyć można autentyczne pojemniki na oliwę, cukier i ocet, piec z żeliwnymi okuciami, zlew (z początku lat 30., gdy doprowadzono wodociąg) oraz metalową formę do pieczenia wielkanocnego baranka, którą Emilia pożyczała od sąsiadki. Mieszkanie Wojtyłów jest sercem Muzeum, jednak – tak jak Karol i jego ojciec latem 1938 roku – trzeba je opuścić, by pójść śladami naszego Ojca Świętego.

Krakowie, dziękuję ci

Okres krakowski obejmuje czterdzieści lat życia Karola Wojtyły, od wyjazdu z Wadowic w 1938 do wyboru na Stolicę Piotrową w 1978. W tej części wystawy można zobaczyć eksponaty dotyczące życia przyszłego Papieża w czasie II wojny światowej, np. te związane ze studiami, z pracą w kamieniołomie na Zakrzówku i przygotowaniem do kapłaństwa.

Dalsza część ekspozycji poświęcona jest latom powojennym, w tym kolejnym nominacjom Karola Wojtyły: biskupiej, arcybiskupiej i kardynalskiej. Mamy tu autentyczne dokumenty i sutanny pomieszczone w gablotach ustawionych wzdłuż obszernej sali. Na ścianach gablot z sutannami z różnych okresów życia Karola Wojtyły – pojawiają się jego multimedialne wizerunki.

Ekspozycję uzupełniają informacje zawarte w tabletach ustawionych wzdłuż ścian sali zawierające dane dotyczące różnych aspektów życia i działalności Karola Wojtyły w okresie krakowskim.

Student

Po przyjeździe do Krakowa Karol Wojtyła z ojcem zamieszkał przy ul. Tynieckiej 10 w domu należącym do Roberta Kaczorowskiego, młodszego brata matki. W październiku 1938 roku przyszły papież rozpoczął studia polonistyczne na UJ, rozwijał także swoje aktorskie i poetyckie pasje.

W tym miejscu można zobaczyć m.in. archiwalne fotografie i dokumenty uczelniane, np. protokół egzaminu z gramatyki opisowej współczesnej polszczyzny, z którego Karol otrzymał ocenę dobrą. Studia polonistyczne przerwał wybuch II wojny światowej.

 

Robotnik

Ten fragment ekspozycji pokazuje Karola Wojtyły jako pracownika zakładów chemicznych Solvay, gdzie w czasie okupacji zatrudnił się, by uniknąć wywozu na przymusowe roboty do Niemiec. Do października 1941 roku pracował w kamieniołomach na Zakrzówku, a przez kolejne trzy lata – w oczyszczalni wody w Borku Fałęckim.

Jednym z najciekawszych eksponatów tego miejsca jest znakomicie zachowana odręczna notatka Karola Wojtyły, którą napisał na sączku laboratoryjnym w 1942 roku, prosząc kolegę o podjęcie za niego wypłaty. Można w tym miejscu obejrzeć także roboczy drelich i drewniaki, w jakich Karol Wojtyła pracował w kamieniołomie oraz kartę pracy (Arbeitskarte).

 

Aktor i Poeta

Poezja i teatr były wielkimi pasjami Karola Wojtyły już od czasów szkolnych. Wśród eksponatów dotyczących tych jego zainteresowań znajdują się m.in. rękopisy jego tekstów (wiersz Matka, tekst Zarys utworu scenicznego), fotografie ze spektakli, w których brał udział oraz zdjęcia osób, które w okresie krakowskim odegrały ważną rolę w jego życiu jak: Jan Tyranowski i Mieczysław Kotlarczyk. W tym miejscu zawisł także portret św. Brata Alberta, który dla Karola Wojtyły był inspiracją nie tylko duchową, ale też artystyczną.

 

Kapłan

Jesienią 1942 roku Karol Wojtyła podjął decyzję o wstąpieniu do działającego w konspiracji Krakowskiego Seminarium Duchownego. 1 listopada 1946 roku z rąk abp Adama Sapiehy przyjął święcenia kapłańskie, a następnego dnia odprawił swoje msze św. prymicyjne w krypcie św. Leonarda w Katedrze Wawelskiej. Częścią ekspozycji jest replika tej krypty. Na ołtarzu stoją oryginalne – krzyż i lichtarze ze Skarbca Katedry, a na bocznych witrażach można zobaczyć obrazki ks. Karola Wojtyły – prymicyjny z odręcznym wpisem oraz jubileuszowy z okazji 25. rocznicy święceń kapłańskich.

W gablotach po przeciwnej stronie sali można obejrzeć eksponaty związane z pierwszymi latami kapłańskiej posługi ks. Karola, np. jego paszport, mszalik, dyplom magistra teologii oraz przydział pracy – aplikatę kierującą go do parafii w Niegowici – z literówką w nazwisku (zamiast Wojtyła napisano Wojdyła). Można tu też przeczytać piękne świadectwo moralności, które młodemu księdzu wystawił proboszcz niegowickiej parafii.

 

Biskup i Kardynał

W tej części ekspozycji pokazano to, co wiąże się z działalnością ks. Karola Wojtyły jako biskupa, a później arcybiskupa Krakowa i kardynała. Zgromadzono tu osobiste pamiątki z tego okresu, np. nakładkę na biurko, wieczne pióro, nożyk do papieru, kapelusz czy skórzaną teczkę bp. Wojtyły. Można zobaczyć także archiwalne fotografie. Część z nich dotyczy udziału przyszłego Papieża w obradach Soboru Watykańskiego II i synodach biskupów.

Eksponatem wieńczącym tę strefę – i zapowiadającą kolejną – jest ostatnia z szeregu sutann i pierwsza papieska sutanna Jana Pawła II, w której pozdrowił zgromadzonych na Pl. św. Piotra 16 października 1978 roku.

Wypłyń na głębię

W tej strefie w sposób szczególny wybrzmiewają słowa kard. Pericle Felici, który po łacinie ogłasza zgromadzonym tłumom: Habemus papam… Są one zilustrowane filmem dokumentującym moment wyboru Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową.

W tej sali wzrok przyciąga naturalnych rozmiarów replika łodzi (z czasów Chrystusa) odnalezionej przy brzegu Jeziora Galilejskiego w pobliżu Kafarnaum. Łódź ta jest symbolem Kościoła, którego Sternikiem od 16 października 1978 roku został Kardynał z Krakowa.

Wśród prezentowanych w tym miejscu eksponatów warto zwrócić uwagę na okładki zagranicznych czasopism informujące o zaskakującym wyniku konklawe, list nowowybranego Papieża do swojej kuzynki Lusi – Felicji Wiadrowskiej, a także na dar, który Janowi Pawłowi II przekazała polska himalaistka Wanda Rutkiewicz – kamyk zniesiony przez nią z Przełęczy Południowej, prowadzącej na Mount Everest, który zdobyła… 16 października 1978 roku.

Przebaczam zamachowcy

Ta strefa swoim surowym wnętrzem oraz ciemnymi barwami wprowadza zwiedzających w nastrój wydarzeń z 13 maja 1981, kiedy to na Placu Św. Piotra Jan Paweł II miał paść ofiarą zamachu. Pistolet, z którego strzelał zamachowiec można zobaczyć w szklanej gablocie umieszczonej w podłodze. Grozę wydarzenia oddaje multimedialna prezentacja wykorzystująca zdjęcia filmowe i fotograficzne oraz nagrania radiowe. Niemymi świadkami są także kolejne eksponaty – garnitur Francesco Pasanisiego, ochroniarza Jana Pawła II, z widocznymi śladami krwi Papieża, a także – obraz Matki Bożej Częstochowskiej, który jedna z pielgrzymek miała tego dnia wręczyć Ojcu Świętemu i przed którym – tuż po zamachu – modlił się za Niego cały Plac.

Trzeba zaznaczyć, że ta część wystawy poświęcona jest przede wszystkim przesłaniu przebaczenia i sile modlitwy. Stąd wielkie fotografie ze spotkania Jana Pawła II i Ali Agcy (27 grudnia 1983), któremu Papież przebaczył tuż po zamachu. Natomiast obecność przepięknej figury Matki Bożej Fatimskiej przywołuje wiarę Jana Pawła II, że to Maryja go ocaliła, o czym mówił: Czyjaś ręka strzelała, Inna Ręka prowadziła kule. W koronie statuy Maryi w Fatimie umieszczona została kula, która zraniła Papieża – taką samą kulę można zobaczyć w Muzeum. W tej części ekspozycji znajduje się także różaniec ofiarowany Ojcu Świętemu przez Siostrę Łucję.

Cały Twój

Nabożeństwo do Matki Bożej miało szczególne znaczenie dla Jana Pawła II już od czasu jego dzieciństwa. Zwracając się Maryi mówił jej Totus TuusCały Twój. Słowa te zaczerpnął od św. Ludwika Marii Grignion de Montfort, autora Traktatu o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny.

Możemy więc w tym miejscu zobaczyć instalację plastyczną, na którą składają się wizerunki Matki Bożej z sanktuariów, które Jan Paweł II chętnie odwiedzał w czasie swoich pielgrzymek. Znajduje się tu także piękna mozaika ze ściany Pałacu Apostolskiego, przedstawiająca Matkę Kościoła. Jest tu także sporych rozmiarów różaniec, który młody bp Karol Wojtyła otrzymał od Jana XXIII. Warto przypomnieć, że obaj zostali kanonizowani tego samego dnia.

Pokój Tobie, Polsko

Podążając śladami życia Jana Pawła II przechodzimy do strefy poświęconej jego podróżom apostolskim do Ojczyzny. Na ścianach znajdują się tablice z fotografiami i najważniejszymi słowami z poszczególnych pielgrzymek. W tabletach natomiast znajdują się programy oraz relacje z tych ośmiu wizyt. W gablotach zgromadzono pamiątki w postaci okolicznościowych wydawnictw, modlitewników przygotowanych na msze św. z Papieżem, karty wstępu na spotkania, emblematy, pamiątkowe medale, dary ofiarowane Papieżowi oraz obrazki z błogosławieństwem Ojca Świętego. Nad głowami zwiedzających zawieszono repliki około 70 transparentów i sztandarów, przygotowywanych na papieskie pielgrzymki. Ilustracją wspominanych wydarzeń są też naścienne grafiki nawiązujące do najważniejszych sytuacji z kolejnych wizyt Jana Pawła II w Polsce. Centralnym miejscem tej strefy jest wielki ekran, na którym wyświetlany jest film ze słynnym przemówieniem z placu Zwycięstwa w Warszawie i słowami: Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi. Amen.

Kościół zbudowany na skale miłości

Do kolejnej sali wchodzimy przez bramę, która swoją formą i kolorem przypomina falującą wodę – to pierwsza brama w tej strefie. Symbolizuje ona sakrament chrztu, który wprowadza do wspólnoty Kościoła. Sama sala swoim kształtem nawiązuje do kopuły rzymskiej bazyliki św. Piotra.

Jan Paweł II, jako Głowa Kościoła Powszechnego, sprawował także władzę nauczycielską, dlatego na czternastu kolumnach-tablicach podpierających kopułę umieszczono strony tytułowe Jego czternastu encyklik.  Zarówno teksty, jak i piękne ornamenty obrazujące treść dokumentów, zostały wykonane techniką pisania ikon. W osobnej gablocie mieści się kopia rękopisu pierwszej encykliki Ojca Świętego Redemptor hominis (z 4 marca 1979).

Na środku sali stoi replika Drzwi Świętych z bazyliki św. Piotra, które Jan Paweł II otwierał (i zamykał) dwa razy – w marcu 1983 (i kwietniu 1984) oraz w grudniu 1999 (i styczniu 2001). Awers wrót tworzą płaskorzeźby przedstawiające sceny biblijne i herby kolejnych 28 papieży, którzy otwierali Drzwi Święte, natomiast na rewersie umieszczono napis Nie lękajcie się! Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi – motto pontyfikatu Jana Pawła II – w dziesięciu językach. W gablotach można tu także zobaczyć pamiątki związane z Wielkim Jubileuszem Roku 2000, np. pektorał i mitrę Jana Pawła II przygotowane na tę okazję oraz talerz z herbami wszystkich papieży inaugurujących poszczególne Lata Święte. Wychodząc z tej sali zwiedzający przechodzą przez drugą bramę. Ta przypomina kratki konfesjonału – symbolizuje sakrament spowiedzi, który oczyszcza i umacnia.

A domem stał się świat

Jan Paweł II w czasie swego pontyfikatu w ramach podróży apostolskich przebył ponad półtora miliona kilometrów, odwiedził 129 krajów, czyli ponad połowę wszystkich państw świata.

W tej strefie można wyruszyć w podróż do miejsc, które nawiedził Papież. Ułatwia to multimedialny globus, który po wybraniu konkretnego miejsca pokazuje trasę, jaką Ojciec Święty przebył samolotem z Rzymu, by tam dotrzeć.

Można w tym miejscu obejrzeć pamiątki związane z tymi podróżami, najczęściej prezenty otrzymywane przez Jana Pawła II, np. makatkę z modlitwą Ojcze nasz w języku Inuitów (rdzenna ludność obszarów arktycznych) i hebanowe popiersie Chrystusa pochodzące z Konga; czy okolicznościowe wydawnictwa – m.in. Komiks Marvela z Janem Pawłem II na okładce (1982) i płytę z ulubionymi melodiami Papieża (Meksyk, 1979).

Szczególnym rodzajem pamiątek związanych z podróżami apostolskimi Ojca Świętego jest ziemia przywożona do Muzeum z miejsc, które odwiedził. Pod szklaną podłogą umieszczono prawie 60 kapsuł z ziemią – ich liczba sukcesywnie wzrasta, gdyż do Muzeum wciąż odbiera ziemię z kolejnych krajów.

Całą boczną ścianę pokrywa piętnastometrowy multimedialny ekran, który pozwala obejrzeć zdjęcia i przeczytać fragmenty przemówień Ojca Świętego ze 104 podróży apostolskich.

Ostatnim punktem tego pielgrzymiego szlaku jest szklana ścianka z obrazkiem Jezusa Miłosiernego i napisem Bądźcie Apostołami Bożego Miłosierdzia i teks Aktu Zawierzenia Świata Bożemu Miłosierdziu z 17 sierpnia 2002 roku.

W poszukiwaniu jedności, dialogu i pokoju

Ta niewielka część wystawy pokazuje wielkie i ważne działania Jana Pawła II na rzecz jedności chrześcijan i pokoju na świecie. Przypomina także o jego nawoływaniach do dialogu i o przykładzie, jaki sam dawał światu w tej dziedzinie. Są tu fotografie Ojca Świętego spotykającego się z przedstawicielami innych religii i kultur, Papieża pełnego szacunku i otwartości na innych.

Papież rodziny

Życie rodzinne, jego znaczenie i misja były wielką troską Ojca Świętego i jednym z głównych tematów jego nauczania. Dlatego na kolorowych tablicach w tej strefie zamieszczono fragmenty Listu Jana Pawła II do Dzieci (1994) i Listu do Rodzin (1994).

Szczególną formą rodziny ważnej w życiu Papieża już od lat 50. XX wieku, była Rodzinka – środowisko studentów, które zaczęło się kształtować, gdy ks. Karol Wojtyła, duszpasterz akademicki, po raz pierwszy wybrał się z nim w góry. Oprócz spotkań modlitewnych i rekolekcji, ks. Karol zapraszał młodzież na górskie wyprawy, spływy kajakowe, narty czy spotkania towarzyskie. Można więc w tym miejscu zobaczyć wyjątkowe pamiątki z rodzinkowych wędrówek, m.in. kajak, którym pływał przyszły Papież, spis prowiantu na czas jednej z wycieczek, a także przedmioty codziennego użytku oraz specjalny dekret prymasa Wyszyńskiego zezwalający ks. Wojtyle na odprawianie mszy św. na ołtarzu przenośnym. W tej części wystawy można też poczytać wspomnienia członków Rodzinki, ulokowane pod tabliczkami z archiwalnymi fotografiami ze spływów kajakowych.

Tryptyk Rzymski

To sala, która pomaga zatrzymać się na chwilę, skupić na tym, co najważniejsze i USŁYSZEĆ. Wszystko w tym miejscu skłania do tego, by patrzeć ku górze. Słuchając słów Tryptyku Rzymskiego czytanego przez Krzysztofa Globisza i słuchając muzyki Michała Lorenca nie można pozostać obojętnym na przesłanie, które Papież pozostawił nam u schyłku życia. Nie ma w tej sali żadnych eksponatów, jest jedynie słowo unoszące ku Bogu.

Wy jesteście moją nadzieją!

Jedna ze ścian tej strefy składa się z setek kolorowych tabliczek układających się w wielkie zdjęcie Jana Pawła II otoczonego młodzieżą. Stojąc przy niej można ujrzeć siebie w lustrze po przeciwnej stronie i symbolicznie poczuć się częścią tej fotografii. Na niewielkich ekranach można obejrzeć fragmenty filmów m.in. ze Światowych Dni Młodzieży. To właśnie Jan Paweł II był ich pomysłodawcą. Trudno nie uśmiechnąć się w tym miejscu słuchając radosnego dialogu z młodzieżą, gdy Ojciec Święty stojąc w krakowskim oknie papieskim przekomarzał się i żartował. W kolejnych gablotach można zobaczyć drewniane tabliczki z herbami ośmiu Światowych Dni Młodzieży (1986 – 2000), przygotowane z okazji Wielkiego Jubileuszu Roku 2000.

To przemijanie ma sens…

W tym miejscu w sposób szczególny brzmią słowa Papieża To przemijanie ma sens… (Tryptyk Rzymski. Medytacje). W czasach, gdy za wszelką cenę ludzie starają się zatrzymać młodość i wyprzeć ze świadomości starość i cierpienie, Papież przypomina, że upływ czasu – przemijanie – ma głęboki sens i jest drogą do pełni człowieczeństwa. Ojciec Święty sam pokazuje, jak tą drogą kroczyć. W tym miejscu wystawy możemy towarzyszyć Janowi Pawłowi II w jego odchodzeniu, przemijaniu, które ostatecznie okazuje się przejściem. Nie mogło więc zabraknąć tu repliki zegara słonecznego, który Karol Wojtyła widział z okna w swojej kuchni oraz oryginalnego zegarka z apartamentów papieskich, który zatrzymano o 21.37 w dniu śmierci papieża. Jest tu także Biblia, którą umierającemu Ojcu Świętemu czytała s. Tobiana Sobótka – gdy Papież odszedł na jednej z kart narysowała ołówkiem znak krzyża i napisała Amen.

W Duchu Świętym

Czerwone, zwiewne tkaniny i projekcja lecącej gołębicy przypominają o działaniu Ducha Świętego w Kościele. Jego symbolem jest także wiatr. Ten sam, który przerzucał kartki ewangeliarza leżącego na trumnie Jana Pawła II, by w końcu zamknąć go, tak jakby chciał potwierdzić, że życie tego wielkiego człowieka wypełniło się. W tym miejscu można obejrzeć trzy czerwone ornaty udrapowane w rozwianej pozie – które kardynałowie mieli na sobie w czasie pogrzebu Papieża, a także kopię użytego wówczas ewangeliarza, sporządzoną za zgodą Watykanu.

Testament

Jan Paweł II w otoczeniu świętych i błogosławionych, których wyniósł na ołtarze i w końcu sam do nich dołączył, to grafitti, które otwiera kolejną część wystawy. Jest to sala utrzymana w białej tonacji z rozproszonym światłem, przenosząca zwiedzających w wymiar obcowania świętych. Ściany sali szczelnie zapełnione są setkami karteczek z prośbami i podziękowaniami za łaski otrzymane za wstawiennictwem Jana Pawła II. Kartki te wierni składali na grobie Ojca Świętego w Grotach Watykańskich. Sala ta przypomina, że choć Papież fizycznie odszedł, to duchowo wciąż pozostaje z nami i wyprasza nam potrzebne łaski.

Na koniec

Na koniec warto jeszcze wysłuchać odpowiedzi na pytanie Dlaczego Jan Paweł II jest święty? Na dużej multimedialnej tablicy znajduje się kilkadziesiąt fotografii różnych osób: znanych i nieznanych, duchownych i świeckich, młodszych i starszych, tych, które miały możliwość osobistego spotkania z Papieżem i tych, które nigdy tego nie doświadczyły. Dotykając danego zdjęcia można dowiedzieć się, jak na zadane wcześniej pytanie odpowiada konkretna osoba.

Zwiedzający mają też do dyspozycji multimedialną przebieralnię, która pozwala choć na chwilę przenieść się w czasie do lat 20. i 30. XX wieku. Można więc wirtualnie założyć na siebie mundurek gimnazjalisty i strój pensjonarki, karmelitański habit, ubiór kobiety, mundur oficera Wojska Polskiego, w którego szeregach służył ojciec Karola Wojtyły lub galowy strój członka Towarzystwa Gimnastycznego Sokół.

Na zwiedzających czeka także ruchomy drewniany teatrzyk, który w skrócie opowiada historię życia Papieża Polaka – od narodzin w Wadowicach po radość nieba.

Ci, którzy chcieliby zagłębić się w życiu Ojca Świętego, Jego nauczaniu czy wspomnieniach o Nim lub po prostu zdobyć jakąś pamiątkę z wizyty w Muzeum, mogą wejść do muzealnej księgarni.

 

Część opisu opracowano na podstawie Przewodnika po Muzeum (Ewa K. Czaczkowska, 2015).

Fot. Marcin Brzózka, Andrzej Wiktor

 

Podziękowanie


Pan Ryszard Krauze i Fundacja Ryszarda Krauze
istotnie przyczynili się do tego,
że Muzeum Dom Rodzinny Ojca Świętego Jana Pawła II
może istnieć w domu, w którym urodził się i mieszkał
Kardynał Karol Wojtyła – Papież Jan Paweł II

 


Pan Sławomir Smołkowski
istotnie wsparł modernizację
Muzeum Dom Rodzinny Ojca Świętego Jana Pawła II