uczestniczy w szkolnej manifestacji z okazji uchwalenia nowej konstytucji RP tzw. „kwietniowej”;

w katedrze oliwskiej mówi na temat roli świeckich w Kościele i roli kościoła katedralnego; podobnie w 1974;

uczestniczy w obchodach 30-lecia seminarium duchownego we Wrocławiu;

w ramach 95. podróży apostolskiej po Italii odwiedza miasta Matera i Potenza;

w Pradze celebruje mszę św. na zakończenie obchodów 1000-lecia śmierci św. Wojciecha, patrona Czech i Polski; celebruje Liturgię Słowa w katedrze św. Wita z niekatolickimi wspólnotami chrześcijańskimi;

w Niedzielę Miłosierdzia Bożego na Pl. św. Piotra beatyfikuje – dwóch księży i 4 założycielki zgromadzeń zakonnych w XIX i XX w.;

zostaje wyniesiony na ołtarze przez papieża Franciszka jako święty Kościoła katolickiego. /mj

dowiaduje się o wskrzeszeniu (po czterech latach) Teatru Rapsodycznego w Krakowie;

zostaje członkiem czynnym Towarzystwa Naukowego KUL;

w parafiach archidiecezji krakowskiej czytana jest jego odezwa o wypadkach walki o krzyż w Nowej Hucie informująca o zapewnieniu władz państwowych, że krzyż nie zostanie usunięty z miejsca, na którym został ustawiono;

rozpoczyna nowennę przed uroczystością św. Stanisława ze Szczepanowa przypominając, że człowiek ma starać się sprostać prawdzie i prawom Bożym nawet za cenę własnego życia; nabożeństwo to powtarza co roku;

kończy diecezjalny proces informacyjny sługi Bożego Pawła Smolikowskiego, jednego z pierwszych generałów zgromadzenia księży zmartwychwstańców;

celebruje pierwszą w czasie swego pontyfikatu mszę św. beatyfikacyjną dwóch zakonników z Hiszpanii i Francji;

zatwierdza dekret o heroiczności cnót matki Franciszki od Jezusa Dobrego Pasterza (Siedliskiej) założycielki zgromadzenia sióstr nazaretanek; celebruje mszę św. na 600-lecie śmierci św. Katarzyny ze Sieny i z tej okazji ogłasza List apostolski Amantissima providentia („Godna miłości Opatrzność”);

kończy reorganizację kurii rzymskiej rozpoczętą przed rokiem;

ogłasza List do biskupów Die Dominico Paschae na zakończenie Roku Świętego Jubileuszu 1950-lecia Odkupienia; pisze telegram do uczestników pielgrzymki do sanktuarium św. Józefa w Kaliszu w 40. rocznicę wyzwolenia niemieckiego obozu koncentracyjnego w Dachau;

zatwierdza „Instrukcję o chrześcijańskiej wolności i wyzwoleniu” przygotowaną przez Kongregację Nauki Wiary;

podczas podróży na Madagaskar odwiedza miasto Antsiranana i stolicę kraju, Antananarywę, gdzie spotyka się z młodzieżą z 17 diecezji kraju;

na Pl. św. Piotra beatyfikuje m.in. 10 męczenników hiszpańskich zamordowanych podczas wojny domowej w latach 30. XX w.;

w rzymskiej poliklinice im. A. Gemellego przechodzi operację wszczepienia sztucznego stawu biodrowego;

podczas 120. podróży apostolskiej odwiedza Trydent i katedrę św. Wirgiliusza, miejsce inauguracji prac soboru trydenckiego w 1545 r.;

na pl. św. Piotra beatyfikuje pierwszego Portorykańczyka – świeckiego prekursora odnowy liturgicznej w XX w. i 3 dziewiętnastowieczne założycielki zgromadzeń zakonnych z Italii i Kanady;

przyjmuje honorowe obywatelstwo chorwackiego miasta Dubrovnik. /mj