„Przebaczenie jest mocne mocą miłości” – tymi słowami Tomasz Wolny, narrator wydarzenia powitał zgromadzonych gości i widzów TVP1. Wśród przybyłych gości znaleźli się JE. ks. abp. Marek Jędraszewski Metropolita Krakowski, Piotr Ćwik Zastępca Szefa Kancelarii Prezydenta RP, Jacek Kurski Prezes TVP, Iwona Gibas Członek Zarządu Województwa Małopolskiego oraz ks. bp Robert Chrząszcz, biskup pomocniczy Archidiecezji Krakowskiej. Widowisko nie tylko przywołało wspomnienie dramatycznych chwil sprzed 40 lat na Placu Świętego Piotra, ale przede wszystkim przypomniało nam postawę przebaczenia, obecnego nie tylko w życiu Ojca Świętego.
Dobór artystów tak jak i miejsce wydarzenia był nieprzypadkowy. Świątynia powstała jako wotum wdzięczności za ocalenie z zamachu 13 maja 1981 roku, a na scenie wystąpiła Eleni, kobieta która wybaczyła zabójcy swojej jedynej córki Afrodyty. W specjalnie zaaranżowanych na tę okazję utworach wystąpili także: Tomasz Szczepanik, Piotr Cugowski, Sebastian Karpiel – Bułecka, Olga Szomańska, Alicja Szemplińska, Kamil Czeszel oraz Oliwia Bąk i Maksymilian Szacht. Wykonawcom towarzyszył Chór Chłopięcy i Chór Filharmonii im. Karola Szymanowskiego w Krakowie oraz Orkiestra Symfoniczna Pasionart pod batutą maestro Janusza Wierzgacza.
Zwieńczeniem uroczystości dziękczynnych było słowo Metropolity Krakowskiego JE. ks. abp. Marka Jędraszewskiego, który powiedział:
„Karol Wojtyła jako biskup i arcybiskup krakowski, a następnie jako papież Jan Paweł II miał w swym herbie symbolicznie przedstawiony obraz Maryi stojącej pod krzyżem Swojego Syna. Słysząc słowa Chrystusa, obiecującego Dobremu Łotrowi miejsce w raju, i modlącego się do Ojca, aby przebaczył zło popełnione przez Jego prześladowców, ponieważ „nie wiedzą, co czynią” (Łk 23, 34), Matka Najświętsza stała się pierwszym Świadkiem Bożego miłosierdzia, sama również stając się, jak wołamy w Litanii Loretańskiej, Matką miłosierdzia.
Jako „Totus Tuus” – całkowicie Jej oddany, by z kolei Ona oddała go Chrystusowi, biskup i arcybiskup Karol Wojtyła, następnie papież Jan Paweł II uczył się od Maryi wchodzenia w tajemnicę zbawczego Krzyża. Dopełnieniem tego był ostatni Wielki Piątek Papieża, kiedy to towarzysząc duchowo ze swej papieskiej kaplicy Drodze Krzyżowej w Koloseum, podczas jej ostatnich Stacji poprosił o krzyż, ten krzyż całował i do niego się przytulał. To osobiste, głębokie złączenie się z Krzyżem ostatecznie tłumaczy, dlaczego tracąc już świadomość i wprost umierając, Jan Paweł II na wzór Chrystusa przebaczył swemu niedoszłemu zabójcy.
Dzisiaj, kiedy w 40. rocznicę zamachu dziękujemy Bożej Opatrzności za cud ocalenia życia św. Jana Pawła II Wielkiego, za cud, jaki się dokonał za przyczyną Pani Fatimskiej, zechciejmy wsłuchać się w orędzie, jakie Ojciec Święty skierował do Polaków 30 lat temu, 9 czerwca 1991 roku w Warszawie – orędzie, którego głównym przesłaniem jest chrześcijański humanizm. „Jeżeli chcemy stanąć na płaszczyźnie humanizmu, (…) pamiętajmy, że ten humanizm ma w Chrystusie swoje najpełniejsze objawienie. Chrystus objawił człowiekowi człowieka, objawiając mu Boga, objawiając mu Ojca, bo nie można powiedzieć pełnej prawdy o człowieku, nie pamiętając, że jest on Boskiego pochodzenia, że jest obrazem i podobieństwem Boga samego, że jest przez Boga stworzony, przez Boga-Człowieka odkupiony, że jest stale nawiedzany przez Ducha Prawdy, Ducha Świętego. To jest prawda o człowieku, to jest prawda o człowieku europejskim. I my, my Polacy, tej prawdy o człowieku nie możemy zdradzić!”.
Widowisko jest już dostępne w VOD. Dziękujemy za Państwa obecność!
Wydarzenie dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu oraz Gminy Wadowice
