Współpraca z wadowickim Zakładem Karnym

W 2022 roku Muzeum Dom Rodzinny Ojca Świętego Jana Pawła II w Wadowicach podjęło współpracę z wadowickim Zakładem Karnym, zakładającą realizację działań i inicjatyw resocjalizacyjnych skierowanych do osób pozbawionych wolności. W ramach tego przedsięwzięcia grupy Osadzonych odwiedziły ekspozycję stałą, obejrzały filmy o świadkach życia Papieża Polaka oraz wzięły udział w prelekcji zorganizowanej na terenie ZK.

Nasi Goście złożyli wizytę na ekspozycji stałej, gdzie w czasie poszerzonego zwiedzania z przewodnikiem poznali historię życia Jana Pawła II, a także obejrzeli filmy z cyklu „Ludzie Jana Pawła II”. Pierwsza z nich to realizacji, pt. „Lekarz”, opowiada o Renato Buzzonettim – lekarzu czterech papieży, który Janem Pawłem II opiekował się przez cały pontyfikat, aż do ostatnich chwil życia Ojca Świętego. Doktor Buzzonetti był obecny na Placu Świętego Piotra w czasie zamachu 13 maja 1981 roku i jako pierwszy udzielił pomocy ciężko rannemu Papieżowi. Drugi z filmów – „Sekretarz” – przybliża postać wieloletniego sekretarza, przyjaciela i świadka świętości życia Ojca Świętego, kard. Stanisława Dziwisza. W obu produkcjach wykorzystano unikatowe, archiwalne materiały włoskich agencji prasowych, fotografie z rodzinnych albumów bohaterów tych filmowych opowieści oraz nagrania rozmów z członkami ich rodzin. Te wartościowe produkcje – świadectwa mają wyjątkowe walory historyczne i edukacyjne.

W listopadzie na terenie Zakładu Karnego w Wadowicach odbyło się spotkanie wykładowe – Pracownik Muzeum opowiadał o życiu Papieża z Wadowic oraz o Jego Domu Rodzinnym. Osadzeni mieli okazję wziąć udział w wirtualnym zwiedzaniu Muzeum.

Współpraca z Zakładem Karnym w Wadowicach była jednym z wielu działań podjętych przez nasze Muzeum na rzecz dostępności kultury dla szerokiego grona odbiorców, a także okazją do przypomnienia tak ważnej w osobowości Jana Pawła II postawie nakierowanej na dialog, otwartość, zrozumienie i szacunek.

W czasie IV pielgrzymki do Ojczyzny (1991 rok) Ojciec Święty spotkał się z osadzonymi w zakładzie karnym w Płocku. Mówił wtedy m.in. „Drogi mi jest każdy człowiek i pragnę gorąco jego dobra, całego dobra, dobra dla duszy i ciała. Tego dobra pragnie dla każdego człowieka Kościół i w miarę swoich możliwości stara mu się je przynosić. Wiele spraw nie należy do mojej misji. Mówiłem o tym kiedyś w przemówieniu do więźniów francuskich: Nie należy do mojej misji wymiar ludzkiej sprawiedliwości i zastępowanie instancji prawnych, które was osądziły (…). Najgorszym więzieniem byłoby serce zamknięte i zatwardziałe, a największym złem rozpacz. Życzę wam nadziei. Życzę wam przede wszystkim radości z odnalezienia już teraz pokoju serca w skrusze, w przebaczeniu Bożym, w przyjęciu Jego łaski. Życzę wam, abyście mogli cieszyć się lepszymi warunkami życia tutaj, stopniowo zasługując na zaufanie społeczeństwa.” (1)

(1) Jan Paweł II, Przemówienie Ojca Świętego podczas IV pielgrzymki do Ojczyzny, Płock 7 czerwca 1991 roku, w: opoka.org.pl