Z okazji 38. rocznicy wyboru Jana Pawła II na Następcę Świętego Piotra w sali teatralno-konferencyjnej Muzeum Dom Rodzinny Ojca Świętego Jana Pawła II w Wadowicach z autorskim monodramem pt. Wielki Kolega wystąpiła Halina Królikiewicz-Kwiatkowska. Spektakl wpisuje się też w obchody 150-lecia istnienia wadowickiego gimnazjum i liceum im. Marcina Wadowity. Do szkoły tej od 1930 r. uczęszczał Karol Wojtyła, a Halina Królikiewiczówna mieszkała jako córka dyrektora szkoły od 1934 r., Jana Królikiewicza.
Halinie Kwiatkowskiej w czasie wadowickiego występu towarzyszył skrzypek Łukasz Piech – uczeń Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia w Wadowicach.
Halina Kwiatkowska – aktorka i pedagog, autorka dramatów, słuchowisk radiowych i książek, m.in. wspomnień o Janie Pawle II pt.: Wielki Kolega (2003 r., wersja włoska – 2016 r.). Była koleżanką Jana Pawła II od czasów szkolnych w Wadowicach i studenckich w Krakowie. Od 1935 r. oboje występowali w spektaklach przygotowywanych przez Koło Dramatyczne działające przy Gimnazjum im. M. Wadowity. Po Ułanach Księcia Józefa L. Mazura i Antygonie Sofoklesa (1935 r.) w roku 1936 były m.in. wspominane przez Artystkę Śluby Panieńskie Fredry, a w roku następnym – Balladyna J. Słowackiego.
Sala teatralna zbudowanego w 1935 r. wadowickiego Domu Katolickiego (obecnie użytkowana przez Muzeum Dom Rodzinny Ojca Świętego Jana Pawła II w Wadowicach) służyła m.in. grupie teatralnej działającej w ramach Sodalicji Mariańskiej, która pierwszą premierę (Nie-boską komedię Z. Krasińskiego) wystawiła 80 lat temu (w październiku 1936 r.) Karol Wojtyła wystąpił wtedy w roli Hrabiego Henryka.
Wspólne zainteresowania zawiodły w 1938 r. Halinę Królikiewiczównę i Karola Wojtyłę na studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Już 15 października 1938 r. wystąpili w Wieczorze Literackim: Drogą topolowy most w Sali Błękitnej Domu Katolickiego (obecnie budynek krakowskiej filharmonii), kiedy to Karol Wojtyła recytował swoje młodzieńcze wiersze, a Halina Królikiewiczówna – wiersze ich kolegów ze studiów: Jerzego Bobera, Jerzego Kałamackiego i Tadeusza Kwiatkowskiego (późniejszego męża Artystki). Po utworzeniu przez Mieczysława Kotlarczyka w sierpniu 1941 r. konspiracyjnego Teatru Słowa (nazwanego potem Teatrem Rapsodycznym) weszli do wąskiego grona jego aktorów. W latach II wojny światowej Teatr Rapsodyczny wystawił 7 premier – pierwszą z nich – 1 listopada 1941 r. – był Król-Duch J. Słowackiego. Po pięciu latach (1 listopada 1946 r.) Karol Wojtyła otrzymał święcenia kapłańskie i po kilku dniach (11 listopada) udzielił sakramentu chrztu Monice Katarzynie Kwiatkowskiej (ur. 20 października 1946 r.), córce swych przyjaciół, Haliny i Tadeusza Kwiatkowskich. Było to pierwsze dziecko, które ochrzcił. Do końca życia Jan Paweł II spotykał się z kolegami i koleżankami, maturzystami z 1938 r. z wadowickich gimnazjów. Z tego grona na obchody 150-lecia szkoły do Wadowic przybyli Halina Kwiatkowska i Eugeniusz Mróz.
Halina Kwiatkowska w Teatrze Rapsodycznym, a potem Teatrze im. J. Słowackiego i głównie w Teatrze Starym zagrała ważne role w ponad 60 spektaklach, a także – w kilku filmach fabularnych (m.in. Popiół i Diament A. Wajdy). Podczas czterdziestu lat pracy pedagogicznej w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie wychowała 586 aktorów.
Opracował Michał Jakubczyk
